Medische bytes nr. 98: “Zorg goed voor je stamcellen, dan zullen zij voor jou zorgen†.
Oorspronkelijk gepubliceerd op 28-10-2023
Het volgende is een gasthoofdartikel en opinie van Doc Martyn, die regelmatig bijdraagt. Dit zijn uitsluitend zijn meningen en verklaringen en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs die van The Pattaya News Company Limited.
1. Philip kwam bij mij op bezoek in opdracht van Ren, een vriendelijke man die beheerder is van de Groep: Pattaya City Expats Club, kortweg PCEC. Dit is een fijne, meelevende en dynamische groep die steun biedt aan de risicogroep, alleenstaande, oudere, kwetsbare leden die alleen wonen.
Philip lijdt aan perifere neuropathie, gevoelloosheid, in zijn voeten. Hij werd steeds wankeler.
Ren was geïnteresseerd geraakt in het verbeteren van stamcellen en hij stelde voor dat Philip de therapie zou proberen, wat hij ook deed. Bovendien adviseerde Ren Philip om mij te bezoeken voor een medisch advies over zijn neuropathie.
2. Filips is 88 jaar oud. Hij is een verrukkelijke man die worstelt met zijn dotage. Hij lijdt al 8 jaar aan een langzaam progressieve bilaterale sensorische neuropathie in zijn voeten.
Al vroeg tijdens zijn ziekte bevestigde een medische beoordeling dat hij aan sensorische neuropathie leed. Uit zijn bloedonderzoek bleek dat dit werd veroorzaakt door een IgM-gammopathie, ook bekend als een monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis, of MGUS. Een gammopathie is een teveel aan eiwit in het bloed dat door het beenmerg wordt geproduceerd. MGUS komt vooral voor bij oudere (>70 jaar) mannen. Net als in het geval van Philip kan MGUS perifere neuropathie veroorzaken.
Bij 1% van de patiënten kan de overmatige eiwitproductie zich ontwikkelen tot kanker, multipel myeloom genaamd, of andere ernstige complicaties.
3. Mensen hebben drie zenuwstelsels:
-De hersenen of het centrale zenuwstelsel, het centrale zenuwstelsel.
-Het perifere zenuwstelsel, PNS, dat het lichaam bestuurt.
-Het autonome zenuwstelsel, ANS, dat de organen van het lichaam aanstuurt, bijvoorbeeld het hart, de darmen en de longen. De ANS is niet relevant voor deze discussie.
-Hoewel niet perfect, zijn de hersenen, om schade te compenseren, in staat tot neurogenese, het laten groeien van nieuwe cellen, en neuroplasticiteit, de ontwikkeling van nieuwe neurale routes en synapsen. Stamcelmobilisatie kan dit systeem ten goede komen.
-De zenuwcellen van het PZS bevinden zich in de wervelkolom, van waaruit het axon van het neuron zich verbindt met andere axonen om de zenuwen van het PZS te vormen. Sommige van deze axonen, en de zenuwen waarin ze zich bevinden, zijn inderdaad erg lang en strekken zich uit van de wervelkolom tot aan de punt van de tenen, zie foto 1.
Als de myelineschede en het axon van een zenuw beschadigd zijn, wat axonotmese wordt genoemd, is regeneratie van het beschadigde axon mogelijk, zij het langzaam, met een snelheid van ongeveer 25 mm per maand. Stamcellen lijken niet actief te zijn in dit proces. Wanneer een zenuw wordt doorgesneden, zal er geen regeneratie plaatsvinden, tenzij deze vroegtijdig wordt gehecht.
In het geval van Philip zal stamcelverbetering de schade aan zijn PZS niet herstellen. Als stamcellen de beschadigde zenuwen van zijn rug tot zijn voeten zouden vervangen, wat niet zal gebeuren, zouden de opkomende cellen worden onderworpen aan dezelfde degeneratieve aandoening, zijn gammopathie, die in de eerste plaats de degeneratie van de axonen veroorzaakte.
4. Wat kan er voor Philip worden gedaan?
Philip's verlies van zintuiglijke waarneming, aanraking, in zijn voeten betekent dat zijn hersenen verstoken zijn van perifere zintuiglijke input, genaamd proprioceptie.
Bij mensen zijn er twee soorten proprioceptie:
-Bewuste proprioceptie gerealiseerd door het Cerebrum, de Neo(nieuwe)-Cortex van het menselijk brein, zie foto 2, en
-Onbewuste proprioceptie, gerealiseerd in het Cerebellum, of HindBrain, zie foto 3.
Tijdens Philips eerste consult, toen hij met zijn wandelstok tegen de stoel worstelde, was zijn verlies van onbewuste proprioceptie duidelijk zichtbaar. Zijn hersenen gebruikten de bewuste proprioceptie van zijn gezichtsvermogen om zich te oriënteren.
Wanneer deze bewuste waarneming verloren gaat, zullen zijn hersenen input zoeken uit de onbewuste proprioceptie.
Ik vroeg Philip om op te staan en zijn ogen te sluiten. Om het verlies aan input uit zijn ogen te compenseren, zijn hersenen lieten zijn lichaam zachtjes heen en weer zwaaien. Door dit te doen ontvingen zijn hersenen positionele onbewuste proprioceptie van zijn knieën en heupen.
