Het volgende is een doorlopende door lezers ingezonden serie. Zijn mening is geheel van hemzelf.
1. Ongeveer 3 maanden geleden kwam Boy, een 23-jarige Thai die redelijk Engels spreekt, eten in de Spa. Hij was het zat om als hotelreceptionist te werken. Hij overwoog massagetherapeut te worden, vandaar zijn bezoek aan de Spa. Hij was lang voor een Thai, ongeveer 179 cm, en fysiek robuust.
2. Toen hij zich bij ons zessen voegde, was het duidelijk dat hij verlegen was. Ik keek naar hem terwijl hij vertelde over de tafel. Hij zou tegen de groep praten, maar niemand aankijken. Hij leek een beetje gestrest. Zijn houding was vreemd.
De empaat in mij vroeg hem of zijn vader hem had misbruikt toen hij opgroeide. Hij had.
3. Toen we aan de maaltijd begonnen, werd zijn houding duidelijk. Als hij werd aangesproken, zou hij, voordat hij reageerde; kijk kort naar de persoon, sluit dan zijn ogen gedeeltelijk, kantel zijn hoofd naar voren en draai het naar rechts.
Ik had dit gedrag eerder gezien. Ik vroeg hem of zijn vader hem als jong kind had misbruikt. Zijn reactie; “Ja, hoe weet je dat?”
4. Toen hij kindergeneeskunde studeerde als geneeskundestudent, bracht een gewelddadige vader zijn zoon naar het ziekenhuis om zijn vreemde gedrag te beoordelen. Terwijl het kind ging zitten, keek hij even naar zijn vader, wendde toen zijn ogen af en bewoog zijn hoofd op dezelfde manier als Boy. In het VK werd dit gedrag Fixed Awareness genoemd, een ontwikkeld systemisch bewustzijn. Het mishandelde kind scant de kamer om de positie van zijn aanvaller te lokaliseren, in dit geval zijn vader, en draait dan zijn hoofd om, bang voor zijn volgende pak slaag. Jeugdzorg heeft het kind bij zijn vader weggehaald.
Boy heeft tijdens zijn jeugd en adolescentie de fysieke wreedheid en emotionele terreur van de tirannieke psychopathie van zijn vader doorstaan. Hij was een beschadigde ziel.
5. Aan het einde van de maaltijd benaderde ik Boy. Ik opende mijn armen en hield hem vast. Hij voelde zich duidelijk niet op zijn gemak en leunde voorover om een volledige omhelzing te voorkomen. Ik trok me terug en knipte voor de grap de bovenkant van zijn hoofd. Ik vroeg hem om me te knuffelen, wat hij deed. Ik hield hem stevig vast met mijn linkerarm en legde mijn rechterhand in zijn nek. Ik fluisterde in zijn oor en herhaalde; ”je hoeft niet meer bang te zijn”, “je bent nu veilig” en “Dit was allemaal niet jouw schuld”. Hij werd emotioneel.
6. Hij bracht me achterop zijn fiets naar mijn hotel. Toen ik afstapte, klopte ik hem op zijn schouder. Na een paar stappen draaide ik me om om hem te bedanken voor de lift. Ik keek naar hem, zijn pupillen volledig verwijd in de avondduisternis. Zijn ogen raakten de mijne. Hij keek me recht in de ogen en we staarden elkaar zo'n 10 seconden intens aan, hoewel het aanvoelde als 10 minuten. Ik voelde zijn beschadigde ziel tevoorschijn komen uit de diepten van zijn onderdrukking. Ik kon zijn diepe dankbaarheid zien en voelen. Het was een mooie uitwisseling. En er werd geen woord gesproken. Hij zwaaide terwijl hij wegreed.
7. Jongen ging niet naar de spa om traditionele Thaise massage te leren. Hij nam ontslag bij het hotel, vond een nieuw vriendje en verhuisde naar Bangkok om zichzelf te vinden en te genieten van de opkomst van zijn echte persoonlijkheid.
8. Onderschat nooit de kracht van menselijke kameraadschap, vriendelijkheid en geestelijke grootmoedigheid. "Het is niet altijd nodig om te voorkomen dat iemand sterft om zijn leven te redden".
