Medical Bytes, Thailand nr. 77; “Life Support en ondersteuning van het levenâ€
Door: Doc Martyn van Pattaya Medical Club, voormalig Buriram Medical Club
Michaels schoonmoeder, Yai, is midden zestig. Michaels zwager Sai is 60 jaar oud.
1. Michael nam op 7 oktober contact met me opth 2022. Hij vroeg me om Yai te zien.
Het verhaal: ongeveer 10 jaar geleden ontwikkelde Yai de onregelmatige hartslag, atriumfibrilleren (AF). Ze werd op de juiste manier behandeld door het Buriram Public Hospital en kreeg het medicijn warfarine, dat 'het bloed verdunt', om te voorkomen dat een bloedstolsel in haar hart naar haar hersenen zou gaan.
Begin augustus 2022 stortte Yai in. Ze stootte haar hoofd toen ze viel en werd bewusteloos geslagen. De val was ernstig en ze bloedde in haar hersenen. Door het antistollingseffect van de warfarine was de bloeding in haar hoofd hevig. De volgende dag openden de neurochirurgen haar schedel, een craniotomie, om het bloeden te decomprimeren en te stabiliseren.
Ze bleef 2 maanden op de IC, aan de beademing. Eind september mocht ze naar huis, toen ze spontaan kon ademen, zie foto 1.
2. Michael arriveerde op 13 oktober in Buriramth, Ik heb die dag Yai bezocht.
Yai was erg onwel. Een tracheostomie, een blaaskatheter en een neus-maagsonde, allemaal nodig voor Life Support, waren nog in situ. Ze was nauwelijks bij bewustzijn; haar reactie op pijnlijke prikkels was minimaal. De craniotomie was genezen, maar de bloeding in de rechterkant van haar hersenen had schade aan haar hersenen veroorzaakt, resulterend in een beroerte; een linkszijdige hemiparese.
Bovendien had ze koorts, was ze hypoxisch en kon ze niet hoesten om haar longen schoon te maken. Yai had geen Life Support meer nodig, ze had haar leven nodig om te worden ondersteund.
3. Sai, haar zoon, was haar enige zorgverlener. Zijn zorg was nauwgezet en liefdevol geweest. Toch ging haar algemene toestand in de twee weken dat ze thuis was langzaam achteruit. Ze was stervende.
Om haar leven te ondersteunen, adviseerde ik het volgende:
i. Haar beginnende koorts van 37.6 graden Celsius suggereerde een zich ontwikkelende luchtweginfectie, waarvoor diezelfde dag antibiotica werd gestart. Haar koorts zakte de volgende dag.
Infecties, vooral in de borstkas en de blaas/nieren, zijn veelvoorkomende doodsoorzaken in dergelijke gecompromitteerde situaties.
Ik gaf Sai opdracht om Yai's temperatuur 4x/dag te meten en op te nemen en de gegevens naar mij door te sturen.
ii. Haar Pulse Oxygen (PO2) was slechts 92% (normaal bereik 97-100%).
Conform de instructies van het ziekenhuis; ‘Als ze spontaan kan ademen, heeft ze geen zuurstof nodig’, had Sai het zuurstofapparaat bij haar bed uitgezet.
Dit was een slecht advies. Een PO2 van 92% is ronduit ontoereikend. De hypoxie droeg bij aan haar verminderde bewustzijnsniveau en maakte haar kwetsbaar voor infecties.
Hypoxie schaadt het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen. We gebruiken hyperbare zuurstofkamers, die worden gebruikt voor duikers met decompressieziekte, om bijvoorbeeld ernstige wonden te genezen; diabetische zweren.
Yai's zuurstoftherapie werd hersteld.
iii. Na haar verblijf op de IC had Yai adequate voedingsondersteuning nodig. Ik prees de deugden van Verzekeren, een wetenschappelijk afgeleide totale voedingsvervanging die wordt gebruikt door ziekenhuizen in het Westen. Ik raadde dit aan boven het brouwsel van het ziekenhuis.
Het recept voor het brouwsel:
Koolhydraten 40%: Eiwitten 20%: Vetten 35%
1000Kcal/1000cc
Pompoen: 2 pollepels
Kipfilet: 8 theelepels
Eieren: 2
Sojabonen: 2 theelepels
Suiker: 3 theelepels
Zout: een beetje
iv. De urine in haar katheterzak moest dagelijks worden gecontroleerd. Ik zou op de hoogte worden gebracht als er sprake was van vertroebeling of verandering van kleur van de urine. Dergelijke veranderingen zouden een infectie suggereren.
v. Schakel 2-3x/week een lokale fysiotherapeut in om Yai te helpen haar borst leeg te maken en haar lichaam te mobiliseren.
vi. Bron volledige lengte trombo-embolische chirurgie kousen om een DVT, bloedstolsel te voorkomen. Lange kousen hebben de voorkeur boven kniekousen omdat de gevaarlijke DVT's, die naar de longen gaan en een longembolie veroorzaken, uit de dij komen en niet uit de kuit.
vii. Verplaats Yai regelmatig om doorligwonden te voorkomen.
4. Sai volgde deze aanwijzingen tot op de letter op. Zijn zorg was uitzonderlijk en kieskeurig. Hij repareerde zelfs de defecte zuurstofmachine toen deze uitviel.
5. Drie dagen later, op 16th Oktober stuurde Michael me een bericht; ‘Haar algemene toestand lijkt een stuk beter…Ze is zeker alerter, ogen vaker open en volgt dingen nu, in plaats van de eerdere lege blik†.
Het herstel van haar zuurstoftherapie had zowel haar bewustzijnsniveau als haar cognitieve functie verbeterd.
6. Op maandag 31 oktober stuurde Michael me deze foto van Yai's vorderingen, zie foto 2. Yai zou het overleven.
7. Maar het noodlot sloeg toe. Op 29 oktoberth Sai verdween van huis, in een fles. Sai's zus, Michaels vrouw, was woedend. Toen hij 24 uur later thuiskwam, was hij nog steeds zwaar dronken.
De psychodynamiek van Sai's situatie: hij is een alleenstaande, werkloze 35-jarige die nog thuis woont. Zijn moeder lag 2 maanden op de IC. Bij haar ontslag nam hij de rol van haar zorgverlener op zich. Hij had geen medische of verpleegkundige ervaring, maar hij bood superieure zorg aan zijn moeder, die ernstig ziek bleef. Maar als ze stierf, zou het in zijn gedachten op zijn schouders rusten.
Toen ik erbij betrokken raakte, volgde Sai mijn instructies met veel gemak op. De kwaliteit van de zorg die hij bood was superieur aan wat ze in het ziekenhuis zou hebben gekregen. Het was inderdaad zijn zorg die haar leven ondersteunde en redde.
Dus, waarom ging hij 'rondlopen'?
Stressor 1: 3 maanden geleden kreeg zijn moeder een mogelijk dodelijk ongeval, waarvan herstel niet gegarandeerd was.
Stressor 2: Na het ontslag van Yai werd Sai 24/7 haar enige zorgverlener. Hij was verantwoordelijk voor het leven van zijn moeder. Hij moest taken uitvoeren die hem volkomen vreemd waren; baden in bed, vuile servetten verschonen, urinezakken legen, om er maar een paar te noemen.
Stressfactor 3: hij kreeg minimaal advies over hoe hij voor zijn moeder moest zorgen. Maar in zijn gedachten zou het zijn schuld zijn geweest als ze stierf.
Met het juiste management verbeterde de gezondheid van Yai. Ze ging leven. Toen verdween Sai. Hij verdween niet omdat hij het niet meer aankon, hij verdween omdat hij, mag ik zeggen, een welverdiende pauze nodig had.
Hij redde het leven van zijn moeder. Hij mag trots zijn op deze prestatie. Hij is een goede zoon en een goede man.
8. Sinds mijn pensionering in Thailand ben ik betrokken geweest bij drie andere soortgelijke zaken. In elk geval werd de patiënt, zodra Life Support niet langer nodig was, teruggebracht naar het ouderlijk huis. En in elk geval was er weinig of geen voorlichting voor de familie over het ondersteunen van het leven van de patiënt. Voor optimale resultaten; zowel 'Life Support' als 'supporting life' zijn essentieel.
