Het is tijd voor onze wekelijkse rubriek waarin we onze lezers een vraag stellen die verband houdt met actuele nieuwswaardige gebeurtenissen aan het begin van de week en aan het einde van de week enkele van de meest uiteenlopende en interessante antwoorden belichten, gekozen door onze redactie personeel hier bij The Pattaya News.
Als u verder op dit verhaal wilt reageren, kunt u dit als volgt doen: U kunt op verschillende manieren reageren door ons een e-mail te sturen op Pattayanewseditor@gmail.com, ons berichten sturen op Facebook of Twitter of een reactie achterlaten hier of op onze sociale media.
Hoe werd u dit jaar persoonlijk getroffen door Covid-19?
Kiri-
Ik ben een transgender Canadees die in Hong Kong woont. Ik heb onlangs een inzamelingsactie gehouden om mijn geslachtsaanpassende operatie te vinden, die ik natuurlijk een chirurg in Thailand heb gekozen om uit te voeren, omdat Thailand naar mijn mening de beste chirurgen heeft voor dit soort procedures. Vanwege de geldende maatregelen kon ik in juli niet worden geopereerd zoals ik had gepland, en heb ik uiteindelijk een tweede inzamelingsactie gehouden om de buitensporige quarantainemaatregelen waarmee ik geconfronteerd werd te dekken.
het is extreem moeilijk geweest, zowel financieel als voor mijn geestelijke gezondheid. Na alle rapporten die uit Thailand komen, proberen ze op de hoogte te blijven van de steeds veranderende maatregelen en geuren, proberen om al het juiste papierwerk te achterhalen en te e-mailen en de ECHT hoge extra kosten bij te houden EN omgaan met de depressie en genderdysforie … Eerlijk gezegd, als ik deze operatie niet NODIG zou hebben, zou ik niet eens overwegen om voor een lange tijd naar Thailand te gaan totdat dit allemaal voorbij is. De getroffen maatregelen zijn extreem en stil overdreven. Zonder mijn dringende behoefte zou ik me niet druk maken totdat ze dit allemaal laten vallen. Ik hoop echt dat alles snel weer normaal wordt!
Thierry-
Ik kom uit België, elke dag 200 doden, ik ben 60 jaar oud. Ik ving Covid-19 op en bleef 2 weken ziek thuis, maar ademen werd steeds moeilijker dan ik noodhulp bel. Na 2 weken op de intensive care en 2 weken observatie kom ik terug mijn huis maar met zuurstofapparaat.
Ik heb nog steeds moeite met ademen, kan niet naar binnen zonder die machine, geen medicatie maar alleen geduld en wachten tot mijn longen herstellen.
Het is triest omdat ik van plan was om in november van dit jaar in Pattaya met pensioen te gaan.
9 jaar kom ik daar en nu dit.
Kjell-
Ik verliet Thailand voor werk 14 februari 2020 en zou naar huis terugkeren naar mijn vrouw in Buriram 11 mei 2020.
Ik werk voor een cruisemaatschappij en we zeilden New York uit toen de Covid-19-pandemie The Big Apple zwaar trof, het schip werd half maart uit het verkeer gehaald en we gingen op slot. Het schip heeft normaal gesproken ongeveer 1.700 bemanningsleden en 4.000 passagiers.
April-2020: Nu het grote werk begon om de bemanning veilig thuis te krijgen uit een land dat repatriëring van de bemanning van cruiseschepen niet toestond, slaagden we er uiteindelijk in om de meerderheid van de bemanning naar huis te sturen met behulp van een paar van de schepen van het bedrijf en het overbrengen van bemanningsleden schip naar schip buiten de Bahama's en verder naar bestemmingen over de hele wereld, werd het grootste deel van de overgebleven bemanning eind juli naar huis gestuurd op chartervluchten van het bedrijf vanuit Miami. Het bedrijf besloot het schip naar Europa te verplaatsen om het voor de resterende essentiële bemanning gemakkelijker te maken om aflossers te hebben (160 bemanningsleden). We kwamen half augustus aan in Kopenhagen, Denemarken en op de tweede dag sloot Denemarken de mogelijkheid voor de bemanning om af te tekenen, het schip werd daarna opnieuw gepositioneerd naar Zweden en konden we beginnen met wisselende bemanning. De operatie was erg zwaar omdat de meeste bemanningsoverdrachten werden gedaan met tenderboten en in slechte weersomstandigheden. Het schip bevindt zich nu in het VK en we kunnen de bemanning aan- en afmelden, de meeste van de acht maanden van de blokkering hebben ook het walverlof opgeschort en met zeer strikte regels aan boord om de gezondheid en veiligheid van alle bemanningsleden te waarborgen, dit alles is begrijpelijk maar het is een heel hard en saai leven.
Vanwege de harde reisbeperkingen naar Thailand koos ik ervoor om aan boord te blijven werken in de hoop dat de pandemie zou vertragen en de reisbeperkingen zouden versoepelen. Wat een werkperiode van drie maanden had moeten zijn, is nu bijna 10 maanden, ik mis mijn vrouw en de uitgebreide familie, ik mis een biertje met mijn vrienden en ik mis het naar de Chang Arena gaan om mijn geliefde Buriram United te zien.
Mijn hoop is om het schip begin januari-2021 af te tekenen, een visum voor niet-immigranten O aan te vragen, alle benodigde reisdocumenten te regelen en zo snel mogelijk terug te reizen naar Thailand om herenigd te worden met mijn vrouw.
De angst om weg te zijn van familie is het moeilijkst, het is een constante zorg en niet alleen Covid-gerelateerd. Ik maak me zorgen over het dagelijks leven, verkeersongevallen, malaria, overstromingen en het niet kunnen helpen van mijn vrouw als dat nodig is. Het was een vreemd 2020 en ik hoop echt dat het vanaf 2021 beter wordt.
Daniël-
Mijn naam is Daniel en ik kom uit Barcelona.
Ik heb een zoon die in Bangkok werkt. Ik heb een pensioenvisum en ik ga vaak naar hem toe. Maar nu hebben we elkaar al meer dan 9 maanden niet gezien. Met mijn pensioenvisum mag ik nu Thailand niet binnen. Ik zou het speciale toeristenvisum/tr kunnen vragen, maar het is te duur. Ik denk dat er een speciaal plan moet worden gemaakt voor degenen onder ons die een visum voor gepensioneerden hebben. Ik zou bereid zijn te gaan als het quarantaineproces van het hotel betaalbaar was. Natuurlijk zou ik voldoen aan alle pre-trip pcr-eisen en, indien nodig, drie weken quarantaine. Ik heb de jaarlijkse verzekering die de covid dekt en mijn geld staat nog op een bank in Thailand. Ik begrijp niet waarom de regering geen specifiek plan heeft gemaakt om Thailand voor ons binnen te komen.
Heel erg bedankt dat je me de kans hebt gegeven om dit uit te leggen.
Bryan-
Ik vertrok op advies van een zogenaamde vriend in Australië vanwege het overheidsadvies over een pandemie. Dus kreeg ik een re-entry vergunning, zodat ik in augustus terug kon komen om mijn visum te vernieuwen, nooit gedacht dat ik zo lang in Australië zou vastzitten. Nu is mijn visum verlopen.
Ik had een nieuw leven in Thailand, ik kon het me veroorloven om van mijn pensioen uit Australië te leven en ik had zoveel goede vrienden gemaakt, zowel Thai als mensen van over de hele wereld en ik was gelukkig.
Nu zit ik vast in Australië totdat de grenzen hier en in Thailand weer open gaan.
Ik ben 83, maar ik ben fit voor mijn leeftijd en ik hoop dat ik terug "thuis" zal kunnen komen om te genieten van het leven dat ik ooit had. Ik verloor alles wat ik daar had en begon opnieuw, ik deed echter iets goeds door een vriend mijn kamer te laten leegmaken en mijn bezittingen terug te brengen naar haar dorp om te gebruiken of te verspreiden onder haar familie en vrienden.
Nu wacht ik op een mogelijk vaccin en probeer opnieuw te beginnen.
Günter-
Hallo, ik ben Rung Nuat en woon nu 16 jaar in Thailand! Ik kon dit jaar niet naar mijn land Duitsland! Ik geef normaal gesproken een bezoek van 2 weken om mijn dochter, vrienden en familie te zien, boodschappen te doen, eten en administratieve dingen op te ruimen! Ik heb een pensioenvisum met een terugkeer, maar kon niet gaan omdat ik niet terug kan naar het land waar ik woon!! Helemaal niet goed!!
Larry-Covid-19 heeft me veel geld bespaard. Geen barhoppen of restaurantbezoeken. Thuisbezorgd winkelen bij Tesco Lotus, Big C en Lazada. Breng de meeste tijd door met zwemmen en sporten.
Somchai-Ik was in januari elke avond aan het feesten in Pattaya toen er miljoenen Chinese toeristen in de buurt waren. Aan het einde van de maand reisde ik naar Bali waar ik ziek werd de volgende dag na aankomst, hoesten, koorts, reukverlies etc. gedurende een cpl van dagen. Ik ben er bijna zeker van dat het covid was, hoewel er op dat moment geen testen beschikbaar waren.
Na mijn herstel keerde ik half februari terug naar Pattaya en heb echt genoten van de Chinese vrije stad. Daarna reisde ik half maart naar Dubai voor een zakenreis van een week. Twee dagen voor terugkeer werd mijn vlucht naar BKK geannuleerd en ik zit hier nog steeds vast.
