Marihuana werd gelegaliseerd in Thailand in de laatste dagen van 2018 toen de Nationale Wetgevende Vergadering de Narcoticawet in zijn derde en laatste lezing goedkeurde. Nu is het wachten op publicatie in de Royal Gazette om wet te worden, wat tegen 25 maart zou moeten gebeuren.
De aanstaande algemene verkiezingen, die in het eerste kwartaal van het nieuwe jaar waren verwacht, zouden een factor kunnen zijn geweest bij de beslissende invoering van de wet, vooral gezien wie er het meeste baat bij heeft. Mensen op het platteland vormen de grootste groep kiezers die in aanmerking komen om erkende landbouwgroepen te vormen om honderden hectares van het nieuwe economische gewas te verbouwen. Sommige van deze mensen zullen ook in staat zijn om extra inkomen te verdienen door licenties te verkrijgen om medicinale marihuana voor te schrijven als Thaise traditionele medicijnbeoefenaars en dorpsgenezers.
Marihuana voor de meesten – maar niet voor iedereen
Mensen met ziekten waarvoor behandeling met marihuana nodig is, mogen volgens de nieuwe wet het nu legale medicijn consumeren, op voorwaarde dat ze een recept kunnen overleggen dat is afgegeven door een naar behoren gediplomeerde arts die de beperkte hoeveelheid specificeert die ze op hun persoon mogen dragen, afhankelijk van de medische formuleringen die zijn toegestaan door het ministerie van Volksgezondheid.
Onderzoeksinstituten van de overheid, medische scholen, apotheekscholen, farmaceutische laboratoria, openbare en particuliere universiteiten, ziekenhuizen en klinieken zullen allemaal direct profiteren in naam van wetenschap en geneeskunde, nadat ze een vergunning hebben gekregen van de Food and Drug Administration.
Buitenlanders zijn uitdrukkelijk uitgesloten van de nieuwe wet. Buitenlandse bedrijven en bedrijven met een buitenlandse meerderheid die in Thailand zijn opgericht, mogen geen cannabis produceren, verkopen, importeren, exporteren en bezitten. De beperkingen op buitenlandse betrokkenheid vloeiden begrijpelijkerwijs voort uit een recent 'Thailand First'-sentiment dat het gevolg was van een protest tegen buitenlandse aanvragers met geavanceerde technologie en capaciteit die Thaise octrooibescherming aanvraagden voorafgaand aan de opening van de binnenlandse markt.
Buitenlanders niet volledig buitengesloten
Erkennend dat samenwerking met buitenlandse vorderingen op het gebied van onderzoek en ontwikkeling waarde zou kunnen toevoegen aan de Thaise markt, is het verbod voor buitenlanders om te profiteren van de nieuwe wet niet absoluut en bestaan er uitzonderingen.
Ten eerste zijn er eenvoudige uitzonderingen ingebouwd voor medisch toerisme voor wiet, dat wil zeggen internationale reizigers die Thailand binnenkomen en verlaten met ziekten die kunnen worden behandeld met marihuana. Bezoekers die voor ganja-therapie komen, moeten eerst een vergunning van de FDA verkrijgen om de benodigde hoeveelheden marihuana die voor de behandeling zijn voorgeschreven te "importeren, exporteren en bezitten". Er is nog niet veel duidelijkheid over wat dat betekent.
Om Thailand een boost te geven als een van 's werelds belangrijkste toeristische bestemmingen, kunnen internationale luchtvaartmaatschappijen, schepen, cruiseschepen of andere grensoverschrijdende voertuigen eveneens een FDA-licentie aanvragen voor de hoeveelheden marihuana die ze op hun vaartuig moeten vervoeren voor eerste hulp en noodbehandeling van passagiers.
Bedrijven die zijn opgericht naar Thais recht en een lokaal kantoor hebben, komen in aanmerking voor licenties voor het "produceren, verkopen, importeren, exporteren en bezitten" van marihuana, als Thaise staatsburgers ten minste twee derde van het kapitaal bezitten en als ten minste twee derde van hun bestuurders Thais. De wetgevers hoopten dat een derde van de buitenlandse eigendom van een Thais bedrijf zou kunnen leiden tot de overdracht van technologie en knowhow voor het ontwikkelen van op marihuana gebaseerde farmaceutische producten voor lokale distributie en export.
FDA leidt de weg
De wet op verdovende middelen verschilt sterk van de wet op verdovende middelen van 1979, die hij wijzigt doordat hij de vergunningverlenende autoriteit verschuift van het ministerie van Volksgezondheid naar de FDA. Dit is een significante verandering van de zeldzame beleidsgoedkeuringen voor drugsgebruik door de minister – die per geval moeilijk waren – naar massale vergunningen door de FDA, wat een eenvoudiger routinematige basis betekent waarbij de stof niet anders wordt behandeld dan andere soorten legale drugs waarvoor een vergunning nodig is om op de markt te komen.
De FDA zet zich schrap voor wat naar verwachting een overvolle nieuwe werklast zal zijn.
Zonder FDA-vergunning blijft marihuana een illegale drug, met bezit van 10 kilogram of meer als intentie tot verkoop, een misdaad die bestraft kan worden met maximaal 15 jaar gevangenisstraf en een boete van 1.5 miljoen baht (USD $ 45,000).
Het is duidelijk dat alleen medisch en farmaceutisch marihuanagebied is toegestaan, en het publiek is niet vrij om marihuana voor het plezier te consumeren. Op het gebruik van marihuana in strijd met de nieuwe Narcotica-wet staat een gevangenisstraf van een jaar en een boete van 20,000 baht (USD $ 600).
De Narcotics Control Board zal onder het wetsvoorstel een cruciale, toezichthoudende rol blijven spelen over de FDA, net zoals het deed over het ministerie onder de oorspronkelijke wet. Een belangrijke uitzondering is dat voor de legalisering van marihuana het lidmaatschap van de raad van bestuur is uitgebreid van wetshandhavingsinstanties zoals politie, openbare aanklagers en militaire vertegenwoordigers met meer dan een half dozijn nieuwe leden uit de medische, industriële, landbouw-, farmaceutische en Thaise traditionele geneeskunde sectoren - een priming van de pijp, als je wilt, voor langdurige, grootschalige industriële farmaceutische productie van medische marihuana-formules voor medisch gebruik om mogelijk investeerders en banken te betrekken.
Niet de enige wet
Volgens het wetsvoorstel kunnen zeven soorten aanvragers FDA-licenties aanvragen voor het produceren, verkopen, importeren, exporteren en bezitten van marihuana. Na vijf jaar zal de narcoticaraad de soorten aanvragers en hun vergunningsvereisten evalueren, bovenop de halfjaarlijkse beoordelingen van de uitvoering van de wet.
Onder produceren wordt verstaan: telen, telen, te maken, wetenschappelijk te verwerken, te verbouwen en te verpakken.
Aangezien de focus van de nieuwe wet ligt op het helpen van de basis – dat wil zeggen mensen op het platteland met een laag inkomen – en het grote publiek om marihuana-inkomens en gebruikers te worden, zijn er een aantal wetten van toepassing: de Narcotics Bill, de Narcotics Bill, de Narcotics Bill, de Narcotics Bill. Wet, de wet op de professionele Thaise traditionele geneeskunde van 2013, de wet op de bevordering van gemeenschapsondernemingen van 2005; de Sanatoriumwet van 1998, evenals andere wet- en regelgeving.
Exploitanten van marihuanabedrijven moeten hun autorisaties verkrijgen die in overeenstemming zijn met deze afzonderlijke wetgeving en om hen in staat te stellen eindelijk marihuana te hanteren onder de Narcotica-wet.
Bron: Khao Sod Engels
