Bron: TastyThailand
Thailand heeft het laagste niveau van Engelse vaardigheden in Zuidoost-Azië en in jaren is er weinig verbetering waargenomen. Zelfs na 12-15 jaar Engels leren, kunnen maar weinig Thais een gesprek in het Engels voeren op iets meer dan een basisniveau en sommigen kunnen dat niet eens.
In de afgelopen paar jaar, aangezien landen als Vietnam en Laos nu de Engelse vaardigheden hebben die die van Thailand overtreffen, is het duidelijk geworden dat het Thaise onderwijssysteem de schuldige is. Maar waarom?
Thailand's onderwijs is een vast systeem – Op Thaise scholen wordt leerlingen geleerd om te kopiëren wat de leraar op het bord schrijft en uit het hoofd te leren. Bij het leren van Engels worden grammatica en woordenschat op het bord geschreven. De leerlingen kopiëren en onthouden. Er is geen discussie, geen vragen stellen aan de leraar en niet zelf nadenken. Het is geen wonder dat de Engelse vaardigheden van Thailand de laagste zijn in Zuidoost-Azië.
Kritische denkvaardigheden worden niet aangeleerd – In Thailand worden kritische denkvaardigheden niet aangeleerd. Van studenten wordt zelden verwacht dat ze zelf nadenken, dus twijfel niet aan alles wat de leraar leert. Wanneer Thaise studenten kritische denkvaardigheden moeten gebruiken om de complexe Engelse taalstructuur te achterhalen, met het ontbreken van deze vaardigheden, kunnen ze dat niet.
Omdat het hebben van kritisch denkvermogen ook zelfvertrouwen leert, is dit ook een belangrijke reden waarom de meeste Thaise studenten geen zelfvertrouwen hebben als het gaat om het spreken van Engels - ook van vitaal belang bij het correct leren van een taal.
Thais onderwijs concentreert zich op grammatica – Gedurende de meeste jaren leren Thaise studenten Engels, de lessen zijn normaal gesproken gericht op het leren van Engelse grammatica. Dit betekent dat de meeste Thaise studenten goed zijn in Engelse grammatica, maar als het op spreken aankomt, hebben ze weinig geoefend, dus kunnen ze dat niet. In feite is het voor hen onmogelijk om een gesprek te voeren met meer dan de meest elementaire woordenschat.
Thaise leraren zijn slecht opgeleid – Hoewel de meeste Thaise leraren hard werken om hun studenten les te geven, hebben maar weinigen de vaardigheden om correct Engels te onderwijzen. Ze hebben hetzelfde slechte middelbare schoolsysteem doorlopen, zijn opgeleid aan ontoereikende universiteiten en hebben lerarenopleidingen gevolgd die, vergeleken met westerse normen, nutteloos zijn.
De meeste Thaise leraren Engels spreken ook slecht Engels, dus wanneer ze hun eigen studenten lesgeven, geven ze dezelfde grammaticale en woordenschatvaardigheden door die ze op school hebben geleerd.
Inheemse leraren Engels zijn ongekwalificeerd – Vanwege de lage salarissen die de meeste Thaise scholen betalen, geven maar weinig volledig gekwalificeerde moedertaal docenten Engels in Thailand les. Dit betekent dat Thailand meestal Engelstaligen als moedertaal heeft die a) een universitair diploma hebben maar geen onderwijs, b) helemaal geen universitair diploma hebben of c) in sommige gevallen personen zijn die valse universitaire diploma's gebruiken om een baan in het onderwijs te krijgen.
Thaise studenten die Engels leren, zijn degenen die eronder lijden, aangezien de meeste worden onderwezen door moedertaalsprekers van het Engels die niet gekwalificeerd zijn om Engels te onderwijzen. Het Thaise ministerie van Onderwijs voert langzaam veranderingen door en eist hogere kwalificaties van moedertaalsprekers Engels. Echter, tenzij de aangeboden salarissen stijgen en de certificeringscursussen die het Thaise ministerie eist dat leraren Engels als moedertaal hebben, nuttig zijn, is het onwaarschijnlijk dat Thailand het kaliber leraren kan aantrekken dat het nodig heeft.
Thais Ministerie van Onderwijs – Hoewel goedbedoeld, trekken de voortdurende curriculumwijzigingen, onderwijsregels en certificeringsvereisten van het Thaise ministerie van Onderwijs geen betere leraren aan. Als er iets is, jagen ze de beste die ze hebben weg.
Totdat het Thaise Ministerie van Onderwijs met normen voor Engelse leraren kan komen die vergelijkbaar zijn met de westerse normen en hogere salarissen betalen, hebben ze weinig kans op betere leraren, zowel Thaise als moedertaalsprekers van het Engels, voor Thaise studenten.
Aangezien Thailand's standaard van Engelse vaardigheden blijft dalen in vergelijking met andere Zuidoost-Aziatische landen, heeft dit gevolgen voor het vermogen van het land om zijn economie te laten groeien en ook zijn stabiliteit. Zonder een hoger niveau van Engelse taalvaardigheid kunnen de meeste Thaise werknemers niet concurreren met dezelfde werknemers in Vietnam, Laos, Maleisië en Singapore en dit zal het land blijven tegenhouden.
Gebrek aan belang bij het leren van Engels-In het persoonlijke en professionele leven in de meeste beroepen, waaronder de toeristenindustrie, wordt er weinig belang gehecht aan het leren van Engels en het gebruiken ervan. In veel gevallen is het Thaise denkniveau: waarom leren de toeristen onze taal niet, waarom zouden we die gebruiken?
